In gesprek met... Niki Lijftogt

In gesprek met: Niki, verslavingsarts

Iedereen krijgt ooit in zijn of haar omgeving met verslaving te maken. Het is Niki’s missie om te laten zien dat verslaving een ziekte is. Als Next Level Dokter staat ze echt midden in het leven van haar patiënten, en óók middenin de samenleving. Ze maakt het verschil op veel gebieden en heeft met allerlei facetten te maken. 

Waarom ben je een next level dokter geworden?
Omdat ik wil laten zien dat we allemaal mens zijn. En wat mij betreft is er geen betere plek om dat te laten zien als in de verslavingsgeneeskunde. Iedereen komt dit een keer tegen of kent wel iemand met een verslaving. Het is mijn missie om te laten zien dat verslaving een ziekte is. Een hersenziekte. En dat je niet zomaar de keuze hebt om te stoppen. Om als maatschappij hier iets aan te doen is de enige oplossing om te blijven praten over verslaving. En deelnemen aan het gesprek is bij uitstek wat ik doe in mijn vakgebied. Dat doe ik op politiek niveau, sociaal maatschappelijk, op het gebied van preventie, maar ook met het doen van onderzoek. 

Verslavingsgeneeskunde is echt een heel belangrijk vakgebied en ik heb mijn plek daarin helemaal gevonden. Ik werkte eerst een tijd in het ziekenhuis, en daarbij merkte ik dat ik affiniteit heb met mensen die op psychologisch en emotioneel gebied extra tijd en aandacht nodig hebben. En die ruimte voel ik buiten het ziekenhuis veel meer. Ik heb de keuze gemaakt om een artsenberoep midden in de samenleving uit te oefenen, en daar ben ik heel gelukkig mee.

De grote voordelen:
•    Betrokkenheid bij alle facetten van de maatschappij
•    Ik ben echt onderdeel van het leven van mijn patiënten
•    Meer tijd en ruimte om ook goed voor jezelf te zorgen

Wat heb je nodig om een next level dokter te zijn?
Naast alle clichés denk ik dat het bij een next level dokter heel erg belangrijk is dat je voor elk individu, elke patiënt, heel erg strijdt om de juiste behandeling te regelen. Daarvoor heb je veel flexibiliteit en creativiteit nodig. En vooral ook heel veel samenwerking met andere vakgebieden en specialismen in de zorg. Dat is echt een must.

Wat maakt jou next level?
Ze zeggen altijd dat je je patiëntenwerk niet mee naar huis moet nemen. En dat doe ik ook niet. Maar ik ben onbewust wel heel vaak bezig met mijn missie. Zo eindig ik wel vaak op ‘random places’ in gesprek met mensen, of ik ze nou ken of niet, over wat verslaving inhoudt: welke middelen er zijn, hoe je daar mee om moet gaan, en wat de consequenties zijn voor onszelf en de maatschappij. Wat mij next level maakt is dus dat ik graag het gesprek wil openen over verslaving en middelen. Mijn spontaniteit daarin is echt mijn kracht. Maar ook mijn andere kwaliteiten komen goed tot hun recht: stukken schrijven, inspirerende columns, en niet alleen mijn patiënten inspireren en motiveren, maar ook de mensen om mij heen. En als het even lukt ook steeds grotere cirkels daarbuiten. 

Wat is typisch aan jouw werk als next level dokter?
Dat je echt een belangrijk onderdeel bent van het leven van je patiënten en op die manier ook het beste kunt helpen. Als next level dokter ben je betrokken bij iedere patiënt als individu. En elke patiënt is anders en heeft andere zorg nodig. Bij de een is een luisterend oor genoeg en bij de ander is veel meer zorg nodig om iemand te kunnen helpen. Als next level dokter sta je echt midden in het leven van anderen, en dat voel je ook, dat je midden in de maatschappij staat. 

Wat is zo inspirerend aan het zijn van een next level dokter?
Ik denk dat het heel belangrijk is dat je je realiseert dat je als next level dokter bij alle facetten van de samenleving betrokken bent. Dat je niet alleen je patiënten behandelt, maar ook het verschil kunt maken op het gebied van preventie. Je hebt invloed op sociaal maatschappelijk gebied, kunt onderzoek doen, je in regelgeving verdiepen en je mening geven. Zeker op het gebied van verslaving is op dit moment ontzettend veel gaande. En er is nog zoveel winst te boeken, dat inspireert mij nog een stukje meer.  

Heb je tips voor geneeskundestudenten die een vakgebied willen kiezen?
Ik denk dat het heel belangrijk is dat je in ieder geval ook kennis maakt met een vakgebied buiten het ziekenhuis. Door een keer mee te lopen, je in te lezen, of een keer een kijkje te nemen op een gebied waar je interesse ligt. Zoals bijvoorbeeld verslavingsgeneeskunde. Maar ik ben wel van mening dat het ook een hele goede zet is om ook een tijdje in het ziekenhuis te werken. Dat je daar eerst als dokter aan de slag gaat om daarna die kennis ook uit te breiden naar een ander vakgebied. Een vakgebied waar je je niet alleen als 26-jarige goed bij voelt, maar ook als 36-jarige. Zo heb ik het zelf ook aangepakt. Want wat je zoekt in je werk, en wat bij je past, kan op den duur wel echt veranderen. Bijvoorbeeld als je een gezin krijgt. 

Extra tip:
Oriënteer je goed, en maak niet te snel keuzes. Je kunt nog je hele leven werken, je hebt geen haast. Je kunt nog heel veel doen binnen en buiten het ziekenhuis. Het is heel belangrijk dat je je laat inspireren, goed luistert naar je gevoel, en niet alleen naar je ambitie.